Runners knee, een typische hardloopblessure?

Een runners knee, vrij vertaald een lopersknie, is een overbelastingsblessure van de buitenzijde van de knie of rondom de knieschijf. De term doet vermoeden dat alleen hardlopen de oorzaak is van deze blessure. Dit is echter niet altijd het geval.

Hoe komt de blessure tot stand?

De stand van de knieën speelt een belangrijke rol. Mensen met O-benen hebben namelijk een verhoogd risico op deze peesblessure. Dat komt omdat de peesplaat (tractus iliotibialis), gelegen aan de zijkant van het bovenbeen, door de O-stand in een bocht richting de knie verloopt. Hierdoor is er meer wrijving op het punt aan de buitenkant van de knie. In medische termen wordt bij een lopersknie dan ook van een ‘iliotibialis pijnsyndroom‘ gesproken.

Is de stand van de benen allesbepalend?

Nee, dat ook weer niet. Er zijn meerdere factoren die een rol kunnen spelen. Wanneer er sprake is van verminderde spierkracht in de bilspieren, leidt dat tot minder coördinatie. Hierdoor neigt de knie naar binnen, wat meer irritatie van de pees aan de buitenkant van de knie geeft.

Ook een beenlengteverschil of standsafwijking van de voet kan tot verhoogde spanning in de zijkant van de bovenbeenspieren leiden.

Conclusie

Het zal duidelijk zijn dat wanneer één of meerdere van de bovenstaande factoren aanwezig is, dit een overbelasting van de spier aan de buitenkant van het bovenbeen inluidt. Sporten zal in dat geval een extra belasting geven.

Hiermee kunnen we wel concluderen dat, ook al doet de naam het wel vermoeden, hardlopen niet altijd oorzaak is van deze blessure. Dezelfde klachten kunnen ook optreden bij sporten als tennis, basketbal of voetbal.

Wanneer genoemde factoren zorgvuldig worden behandeld, hoeft geen enkele sport tot problemen te leiden.